Weekend Madrid
met Elly en Thijs
3 t/m 6 juni 2010
Zoals de laatste jaren al vaker gebeurd is hebben we op oudjaarsavond met Elly en Thijs een plannetje gemaakt om een stad te bezoeken. Na achtereenvolgens Berlijn, Keulen en Lille zoeken we het dit jaar hogerop: Madrid, op 650m de hoogst gelegen hoofdstad van Europa. Het is een grote stad, ongeveer 3 miljoen inwoners en ligt in het hart van Spanje. Niet naast de deur dus.
donderdag 3 juni
We vertrekken om 7.30 uur richting Empe en drinken bij Elly en Thijs eerst een kop koffie. Vervolgens lopen we naar het stationnetje Voorst-Empe, een afstand van twee keer languit vallen en je bent er. Dankzij het NS-abonnement van Jan kunnen we met zijn vieren heel comfortabel eerste klas naar Schiphol reizen, waar we ruim op tijd arriveren. We vliegen met Iberia, de Spaanse luchtvaartmaatschappij. De beenruimte in het vliegtuig is zeer ruim bemeten. Verder valt ons op dat het heel rustig is: er zijn heel veel plaatsen vrij. Maar de service is waardeloos; eten en drinken moeten gekocht worden. Dat vinden wij al vreemd voor een gewone lijndienst, maar erger is dat de broodjes bovendien niet te eten zijn, ronduit smerig! Ook op het vliegveld van Madrid is het heel rustig. De terminal waar wij aankomen is gloednieuw en erg mooi van lijn en kleur. De plafonds hebben prachtig gebogen vormen en er is veel blank hout in verwerkt.
terminal van vliegveld Baragas
We nemen de metro en zonder problemen stappen we na een tijdje uit bij halte Callao, luttele minuten lopen van het hotel, dat in een onooglijk zijstraatje van de Gran Via ligt. Maar het is er schoon en de bedden en douche zijn goed.
metrostation Callao
Om half vijf lopen we al op de Gran Via, op zoek naar een terrasje, want we sterven van de dorst. Zo ongeveer bij de eerste stoeltjes ploffen we neer bij een zaakje waar we de hammen binnen zien hangen. En wat smaakt een glas bier dan goddelijk! We eten er wat kaas- en vleessoorten bij en een paar stukjes stokbrood met olijfolie en geplette verse tomaten. Een goed begin.
terras op de Gran Via
We kunnen er weer tegen en lopen de Gran Via af richting Plaza de Espaňa, een groot plein met bloemperkjes en bomen en natuurlijk bankjes. Er staat een enorm standbeeld van de schrijver Cervantes met daarvoor een beeld van zijn bekende romanfiguren Don Quichot met zijn knecht Sancho Panza.
Plaza de Espaňa met beeld van Cervantes en Don Quichot met Sancho Panza
Verderop komen we bij het Palacio Real (koninklijk paleis), het voormalige onderkomen van de Spaanse heersers van het Huis Bourbon. Die lui waren bepaald niet bescheiden, want het is een vierkant gebouw met zijden van 500 (!) meter en in het midden een vierkante binnenplaats. Nu ontvangt de Spaanse koning hier zijn officiële gasten, maar hij woont elders.
Palacio Real
Naast het paleis ligt de Catedral de Nuestra Seňora de la Almudena waar we een kijkje gaan nemen. De kerk heeft een aantal mooie onderdelen, m.n. een aantal plafondschilderingen zijn heel bijzonder. Maar naar onze smaak is de inrichting wat rommelig, te veel verschillende stijlen. De kerk blijkt pas in 1993 voltooid te zijn en dat verklaart het aantal moderne elementen in de kerk.
plafond Catedral de N.S. de la Almudena
Kris-kras slenterend door de straatjes komen we op de Plazo de San Miguel, een klein pleintje met bomen dat één groot terras is. Hier maar weer eens neergestreken. Het valt op dat, wanneer je een alcoholisch drankje bestelt, je er altijd iets te eten bij krijgt, meestal een bakje chips, soms pinda’s of olijven. Naast het plein ligt de Mercado de San Miguel, een overdekte markthal met een gietijzeren constructie uit de jaren 1914-1916. Het blijkt één grote uitstalkast van Spaanse heerlijkheden te zijn: worsten en hammen, taartjes en koekjes en andere zoetigheid, groenten en fruit, kazen, kruiden, vis en schaaldieren, wijnen, enz. en overal kun je dit lekkers bestellen en ter plekke opeten. Het is er razend druk. Erg leuk om te zien wat de Spanjaarden zoal aan specialiteiten hebben. In de loop van de avond belanden we ten slotte op een rustig plein waar we op het terras een wijntje nemen en dan blijken ze hier overheerlijke tapas te hebben. Geen kleine hapjes, maar sneetjes stokbrood met allerlei heerlijkheden erop. Ze zien er allemaal even mooi uit en het zijn complete hartige gebakjes. De sortering is groot: met vlees, vis, groenten, kaas of ei. Het is moeilijk om te kiezen. En zoals ze eruit zien smaken ze ook: super! Laat in de avond lopen we terug naar het hotel en hebben dan het gevoel dat we al een dag in Madrid zijn.
vrijdag 4 juni
Na het ontbijt lopen we rond half tien de stad in. Thijs had daar gisteren al een schoenenwinkel ontdekt en daar moeten we natuurlijk in. Enige tijd later komen zowel Thijs als ik met een paar schoenen naar buiten. Een eindje verderop koopt Elly ook een paar schoenen en dan moeten we toch weer terug naar het hotel om de buit naar de kamers te brengen.Dus even later weer een nieuwe poging om de stad te gaan bekijken. De gebouwen zijn heel indrukwekkend en de pleinen hebben een allure die we in Nederland niet kennen. Wel valt ons op er er veel daklozen zijn. Op het plein Puerta del Sol (hier stond vroeger een stadspoort) staat bij een zijstraat een beeld van een beer bij de meiboom, het symbool van Madrid.
de beer en de meiboom, symbool van Madrid
We lopen ons voortdurend te verbazen en genieten met volle teugen. Na veel omzwervingen en natuurlijk nog een kop koffie op een terrasje (je moet per slot van rekening alles halen uit zo’n zonnig weekend) komen we op de beroemde Plaza Mayor terecht, Madrids beroemdste plein. In het verleden was het plein een marktterrein, openluchttheater, stierenvechtersarena, executieplaats en toernooiveld. De meeste gebouwen zijn nu regeringsgebouwen. Het plein is een rechthoek van 120 bij 100 m, waar 9 poortgewelven op uitkomen. En natuurlijk zijn er nu veel, heel veel terrasjes. We zoeken een plekje in de schaduw om te lunchen.
Plaza de Mayor, hier zonder terrassen
gebouw Metropolis, op de hoek van de Gran Via
het postkantoor
zaterdag 5 juni
Na het ontbijt is ons eerste doel een apotheek om compeed te kopen. Op een bankje, gezusterlijk naast elkaar, beplakken we onze voeten.
leve de compeed
Palacio Cristal en het monument van Alfonso XII met de botenvijver
Het is er heerlijk koel en op veel plaatsen zijn er kiosken/terrasjes. We drentelen hier zo’n vier uur rond en nemen dan de metro naar het museum Centro de Arte Reina Sofia, want ik wil het beroemde schilderij van Picasso, la Guernica, nu wel eens met eigen ogen zien. Maar eerst lunchen we tegenover de ingang van het museum. De toegansprijs is €3,-, wat spotgoedkoop is in vergelijking met de prijzen van de musea bij ons, en zaterdagmiddag is de toegang gratis: we blijven Hollanders… !
het beroemde schilderij Guernica van Picasso
Zondag 6 juni
Zonder ons te hoeven haasten lopen we na het ontbijt naar het metrostation om richting vliegveld te gaan. Het is daar op deze zondag heel wat drukker dan enkele dagen geleden: lange rijen bij het inchecken en bij de controlepoortjes. Het vliegtuig is tot op de laatste stoel bezet en de beenruimte is aanmerkelijk minder dan op de heenreis. Wanneer de gezagvoerder aangeeft dat we Amsterdam naderen zien we buiten een groot grijs wolkendek: geen zon te bekennen. Dan met de trein naar Empe. Ondanks de afwezigheid van de zon is het behoorlijk warm.In de tuin bij Elly en Thijs drinken we nog een glaasje fris als afsluiting van een heerlijk en oergezellig weekendje Madrid. We zijn het er over eens dat Madrid een prachtige stad is en erg prettig om er een paar dagen te verblijven. Het laatste beetje geld uit de pot wordt verdeeld en dan gaan we weer met de auto op Ruurlo aan, waar we rond 6 uur aankomen.
N.B.
De meeste foto's zijn geen eigen foto's. Alleen de twee op het terrasje (donderdag) en de 'blaren'-foto (zaterdag) zijn van ons.